مسأله 2367 - اگر زنى را براى خود عقد كند و بعد معلوم شود كه در عده بوده چنانچه هيچ كدام نمىدانسته‌اند زن در عده است و نمىدانسته‌اند كه عقد كردن زن در عده حرام است، در صورتى كه مرد با او نزديكى كرده باشد، آن زن بر او حرام ابدى مىشود.
مسأله 2398 - اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج كند بايد از او جدا شود و بعدا هم نمىتواند او را براى خود عقد كند. و همچنين است اگر نداند كه آن زن شوهر دارد ولى بعد از ازدواج با او نزديكى كرده باشد.
مسأله 2399 - زن شوهردار اگر زنا بدهد بر مرد زنا كننده حرام ابدى مىشود ولى بر شوهر خود حرام نمىشود و چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است كه شوهر، او را طلاق دهد ولى بايد مهرش را بدهد.
مسأله 2400 - زنى را كه طلاق داده‌اند و زنى كه صيغه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتى شوهر كند و بعد شك كند كه موقع عقد شوهر دوم، عده شوهر اول تمام بوده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 2401 - مادر و خواهر و دختر پسرى كه لواط داده بر لواط كننده حرام است اگر چه لواط كننده و لواط دهنده بالغ نباشند. ولى اگر گمان كند كه دخول شده، يا شك كند كه دخول شده يا نه، بر او حرام نمىشوند.
مسأله 2402 - اگر با مادر يا خواهر يا دختر كسى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج با آن كس لواط كند آنها بر او حرام نمىشوند. هر چند بعد از ازدواج، دخول به زوجه صورت نگرفته باشد.
مسأله 2403 - اگر كسى در حال احرام كه يكى از كارهاى حج است، با زنى ازدواج نمايد، عقد او باطل است، و چنانچه مىدانسته كه زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمىتواند آن زن را عقد كند.
مسأله 2404 - اگر زنى كه در حال احرام است با مردى كه در حال احرام نيست ازدواج كند عقد او باطل است، و اگر زن مىدانسته كه ازدواج كردن در حال احرام، حرام ‌است، واجب است بعدا با آن مرد ازدواج نكند.