مسأله 857 - خونى كه به لباس بىآستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مىشود ولى اگر پشت آن، جدا خونى شود، بنابر احتياط واجب بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگر خونى كه در پشت و روى لباس است روى هم كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد، نماز با آن باطل است.
مسأله 858 - اگر خون، روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود، بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روى لباس و آستر، كمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح و اگر بيشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 859 - اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد در صورتى كه خون و رطوبتى كه به آن رسيده به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است. بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد ولى اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بين برود نماز صحيح است و الا باطل است، بنابر احتياط واجب.
مسأله 860 - اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسيدن به خون نجس شود اگر چه مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمىشود با آن نماز خواند.
مسأله 861 - اگر خونى كه در بدن يا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى به آن برسد، مثلا يك قطره بول روى آن بريزد، نماز خواندن با آن جايز نيست.
مسأله 862 - اگر لباسهاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمىشود با آنها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله 863 - چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس جائز است همراه نمازگزار باشد و بعيد نيست مطلق لباس نجس حتى مثل پيراهن هم اگر همراه او باشد، مثلا در جيب او باشد و آن را نپوشيده باشد، ضررى به نماز نرساند.