پنجم - خنثاى مشكل اگر از اين سه دسته اخير نباشد بايد تقصير كند و سر نتراشد.
مسأله 2 - اگر خنثاى مشكل از اين سه طايفه باشد، واجب است هم تقصير كند و هم سر بتراشد احتياطا.
مسأله 3 - احتياط آن است كه كسى كه سر را مىتراشد تمامش را بتراشد.
مسأله 4 - در تقصير كفايت مىكند مقدار كمى از موى سر يا ريش يا شارب را چيدن به هر نحو و يا هر آلت كه باشد، و يا ناخن گرفتن، و بهتر است كه هم مقدارى از مو بگيرد و هم ناخن را بگيرد.
مسأله 5 - سر تراشيدن و تقصير چون از عبادات است بايد با نيت خالص از رياء و براى اطاعت خداوند باشد و بدون آن صحيح نيست، و آنچه بايد به آن حلال شود حلال نمىشود.
مسأله 6 - جائز است سر را خود انسان بتراشد يا به سلمانى بدهد، و هم چنين در تقصير و بايد خودش نيت كند، و بهتر آن است كه سلمانى هم نيت كند.
مسأله 7 - كسانى كه سر تراشيدن بر آنها متعين است مثل اشخاصى كه در مسأله اول ذكر شد، اگر سر آنها مو نداشته باشد بايد تيغ را بكشند بسر آنها، و آن كافى است از تراشيدن سر.
مسأله 8 - كسانى كه مخير هستند ميان تراشيدن سر و گرفتن موى ريش يا شارب و گرفتن ناخن، اگر سرشان مو نداشت بايد تقصير كنند، و اگر هيچ مو نداشتند حتى موى ابرو بايد ناخن بگيرند، و اگر آن را هم نداشتند تيغ را بسر بكشند كافي است.
مسأله 9 - تراشيدن ريش كفايت نمىكند از تقصير.
مسأله 10 - اكتفا كردن به تقصير موى زير بغل ياعانه محل اشكال است.
مسأله 11 - محل تراشيدن سر و تقصير نمودن منى است، و جائز نيست اختيارا در غير آنجا.
مسأله 12 - احتياط ان است كه در روز عيد باشد اگر چه بعيد نيست جواز تأخير تا آخر ايام تشريق.