فصل چهارم در واجبات منى است و آن سه امر است:
اول - رمي جمره عقبه يعنى ريگ انداختن به جمره كه نام محلى است در منى.
و در اينجا چند مسأله است:
مسأله 1 - شرط است در سنگى كه مىخواهد بيندازد به آن (حصى) يعنى ريگ گفته شود، پس اگر آن قدر ريز باشد كه ريگ به آن گفته نشود مثل (شن) كافى نيست، و اگر خيلى بزرگ باشد نيز كافى نيست، چنانچه به غير ريگ مثل كلوخ و خزف و اقسام جواهرات نيز جائز نيست، و اما اقسام سنگها حتى سنگ مرمر مانع ندارد.
مسأله 2 - شرط است كه سنگها از حرم باشد، و سنگ خارج حرم كافى نيست، و در حرم از هر موضعى كه مباح باشد مىتواند بردارد مگر مسجد الحرام او مسجد خيف بلكه ساير مساجد بنابر احوط و مستحب است از مشعر بردارد.
مسأله 3 - شرط است كه سنگها بكر باشند، يعنى آنها را كسى ديگرى بوجه صحيح نينداخته باشد اگر چه در سالهاى قبل.
مسأله 4 - شرط است كه مباح باشد پس با سنگ غصبى يا آن چه كه ديگرى براى خودش حيازت كرده كافى نيست.
مسأله 5 - وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز عيد است تا غروب آن و اگر فراموش كرد تا روز سيزدهم مىتواند بجا آورد، و اگر تا آن وقت متذكر نشد احتياطا در سال ديگر خودش يا نايبش بيندازد.
مسأله 6 - واجب است در انداختن سنگها چند امر: