3 - س - خدمه‌اى كه با زنها قبل از طلوع فجر به منى مىروند، ولى خود را قبل از طلوع آفتاب به مشعر مىرسانند و وقوف ركنى مشعر را درك مىكنند، آيا نيابت آنان صحيح است يا نه؟
ج - اگر از ذوى الاعذار نبوده اند كه نيابت آنها صحيح است در فرض مرقوم حجشان نيابتا صحيح است. هر چند مرتكب حرام شده‌اند.
4 - س - كسى كه نمىدانسته وقوف اختيارى مشعر بين طلوعين است، پس از آن وقوف اضطرارى را درك كرده، وظيفه او چيست؟
ج - اگر جهل او قصورى و عذرى باشد نه تقصيرى، و ترك وقوف اختيارى از روى عذر شده باشد، مانع ندارد.
5 - س - شخصى وقوف عرفات و مقدارى از وقوف ليلى مشعر را درك كرده و عمدا قبل از طلوع فجر رفته است به منى، براى بردن اثاث و كار ديگرى، و قصد داشته است كه مجددا به مشعر بر گردد ولى در منى خوابش برده، وظيفه چنين حاجى چيست؟
ج - با فرض اين كه ترك اختيارى مشعر عمدى نبوده، در فرض مرقوم، اضطرارى كافى است، ولى اگر شب نيت وقوف نداشته بايد اضطرارى روز را درك كند. ولى اگر نائب است كافى نيست.
مستحبات وقوف به مشعر الحرام بدان كه مستحب است با تن و دلى آرام از عرفات بسوى مشعر الحرام متوجه شده و استغفار نمايد، و همين كه از طرف دست راست به تل سرخ رسيد بگويد:
" أللهم ارحم توقفي و زده في عملي و سلم لي ديني و تقبل مناسكي ".
و در راه رفتن ميانه روى نمايد و كسى را آزار ندهد، و مستحب است نماز شام و خفتن را تا مزدلفه به تأخير اندازد اگر چه ثلث شب نيز بگذرد، و ميان هر دو نماز به يك اذان و دو اقامه جمع كند، و نوافل مغرب را بعد از نماز عشا بجا آورد و در صورتى كه از رسيدن به مزدلفه پيش از نصف شب مانعى رسيد، بايد نماز مغرب و عشا را به تأخير