و يا بيشتر بجا آورد طوافش باطل است اگر چه به هفت دور تمام كند، و احتياط واجب آن است كه اگر از روى ندانستن حكم بلكه از روى سهو و غفلت باشد طواف را اعاده كند.
مسأله 2 - اگر در اثناء طواف از قصد هفت دور آوردن بر گردد به قصد زيادتر آوردن يا كمتر آوردن، از آنجا كه اين قصد را كرده و هر چه به اين عمل كرده باطل است و بايد اعاده كند، و اگر با اين قصد زيادتر آورد اصل طواف باطل مىشود.
مسأله 3 - اگر از اول قصد كند كه هشت دور بجا آورد لكن قصدش آن باشد كه هفت دور آن طواف واجب باشد و يك دور قدم زدن دور خانه براى تبرك يا مقصد ديگر باشد طواف او صحيح است.
مسأله 4 - اگر گمان كند كه يك دور نيز مستحب است همان طور كه هفت دور مستحب است و قصد كند كه هفت دور واجب را بياورد و يك دور مستحب هم دنبال آن بياورد طواف او صحيح است.
مسأله 5 - اگر بعد از طواف واجب كه هفت دور است به خيال آن كه يك دور نيز مستحبى جداگانه است هشت دور بجا آورد طوافش صحيح است.
مسأله 6 - اگر كم كند از طواف واجب چه يك دور يا كمتر يا بيشتر از يك دور از روى عمد واجب است آن را اتمام كند، و اگر نكند حكمش حكم كسى است كه طواف را عمدا ترك كرده - كه در مسائل فصل چهارم گذشت - به احتياط واجب، و حكم جاهل به مسأله حكم عالم است.
مسأله 7 - اگر بعد از كم كردن از طواف كارهاى بسيارى كند كه موالات فوت شود حكمش حكم قطع طواف است كه مىآيد.
مسأله 8 - اگر سهوا از طواف كم كند پس اگر تجاوز از نصف كرده باشد اقوى آن است كه از همانجا تمام كند طواف را در صورتى كه فعل كثير نكرده باشد، و الا احتياط واجب اتمام واعداه است.
مسأله 9 - اگر سهوا كم كرده و تجاوز از نصف نكرده، طواف را اعاده نمايد، لكن سزاوار نيست ترك احتياط در همه موارد سهو. به تمام كردن طواف ناقص و اعاده