حركت امام به سوى مرو طريق حركت كاروان امام از مدينه به مرو - طبق دستور مأمون - از راه بصره و اهواز بود، به اين جهت كه از جبل و كوفه و كرمانشاه وقم، كه مركز اجتماع شيعيان بود عبور ننمايند. (1) از مكه تا بصره قافله با تشريفات خاص به راه افتاد، هودجهائى مجلل دستگاه خلافت وسائل مفصل و اعجاب انگيزى، كه خود آنها نيز جزء نقشه هاى طرح شده بود، همراهان امام را حمل مىكرد، اين همراهان شامل والى مدينه و گروهى از رجال و اشراف آن روز بودند، اما امام هيچ كس از افراد خانواده خود را همراه نياورد، حتى يگانه فرزند عزيز خود، " امام جواد (عليه السلام) " را در مدينه گذاشت و خود تنهائى راهى شده بود.
امام در طول مسير حركت خويش در هر شهرى به مناسبت با مردم مذاكراتى داشت، و آنان را با گفتار خود به راه حق راهنمائى مىكرد، و اين گونه به مسافرت خود ادامه مىداد.
طبقات مختلف مردم كه از جريان اين دعوت آگاه شده بودند به عناوين مختلف آن را مغتنم مىشمردند، زيرا از جمله فرصتهاى ذيقيمت، مطالبى بود كه مردم علاقمند مىتوانستند بدون واسطه در چنان موقعيتى از امام فرا گيرند، امامى كه وارث آنهمه خاطرات از فداكاريها و تحمل مشكلات، و تنها يادگار علم و تقواى پيامبر گرامى اسلام، و يگانه عالم به حقائق قرآن بود.