(3) دعاى آن حضرت در مناجات با خدا پروردگارا! در پيشگاه تو ايستاده، و دستهايم را به سوى تو بلند نموده ام، با آگاهيم به اين كه در بندگيت اهمال نموده و در بسيارى از طاعتهايت تقصير دارم، و اگر راه حياء را مىپيمودم از خواستن و دعا نمودن مىترسيدم، ولى پروردگارا آنگاه كه شنيدم گناهكاران را به درگاهت فرا خوانده، و آنان را به بخشش نيكو و ثواب وعده مىدهى، براى امتثال ندايت آمده و به عواطف مهربانترين مهربانان پناهنده گرديدم.
و بوسيله پيامبرت كه او را بر اهل طاعتت برترى داده، و اجابت و شفاعت را به او بخشيدى، و بوسيله وصى برگزيده اش كه نزد تو به تقسيم كننده بهشت و دوزخ ناميده شده، و بوسيله برترين زن، و به فرزندانش، كه پيشوايان و جانشينان اويند، و به تمامى فرشتگانى كه بوسيله اينان به تو روى مىكنند، و در شفاعت نزد تو آنان را وسيله قرار مىدهند، و اينان خاصان درگاه تواند، به تو روى مىآورم.
پس بر ايشان درود فرست، و مرا از اضطرابات ملاقاتت در امان دار، و مرا از خاصان و دوستانت قرار ده، پيشاپيش خواسته و سخنم آنچه سبب