و نخستين نامى كه براى خود برگزيد: على عظيم بود، زيرا او برتر از همه چيز است، نام او (به اعتبار ذاتش) الله است، و اسم او (به اعتبار صفات) على عظيم است، كه اولين نامهاى او است و برتر از هر چيزى است.
(6) كلام آن حضرت در حادث بودن جهان و اثبات پديد آورنده آن مردى از زنادقه خدمت امام رسيده ونزد ايشان عده اى حضور داشتند، امام فرمود: به من بگو اگر قول حق گفته شما باشد - با اين كه چنان نيست - مگر نه اين است كه ما و شما همانند و برابريم، آنچه نماز گزارديم و روزه گرفتيم و زكات داديم و ايمان آورديم به ما زيانى نمىرساند، آن مرد خاموش ماند.
سپس امام فرمود: و اگر قول حق گفته ما باشد - كه اين درست است - مگر نه اين است كه شما هلاك شده و ما نجات يافتيم، گفت: خدايت رحمت كند، به من بفهمان كه خدا چگونه و در كجاست، فرمود:
واى بر تو اين راه كه رفته اى نادرست است، او مكان را مكان قرار داد بدون اين كه براى او مكانى باشد، و چگونگى را چگونگى قرار داد بدون اين كه براى خود او كيفيت و چگونگى وجود داشته باشد، پس خدا به چگونگى و مكان گرفتن شناخته نشود، و به هيچ حسى درك نشود و با چيزى سنجيده نگردد.