آنچه خدا نسبت به آنها اراده كند قدرت سرپيچى ندارند، به اندازه چشم بر هم زدنى از حكومت او كه گويد: باش و مىباشد، خارج نشوند، قاهر در ميان ما آنگونه است كه بيان و وصف كردم، پس در اسم شريكيم و در معنى مختلف است.
همچنين است تمام نامهاى خداوند، و اگر ما تمام آنها را بيان نكرديم براى آن كه به مقدارى كه به تو گفتيم براى پند گفتن و نيك انديشيدن كفايت كند، خدايت ياور تو و ياور ما در هدايت و توفيقمان باشد.
(5) كلام آن حضرت در حدوث اسماء الهى از ابن سنان روايت شده كه گفت: از امام سؤال كردم: آيا خداى بزرگ پيش از آن كه مخلوقى را بيافريند به ذات خود شناسائى داشت؟
فرمود: آرى، گفتم: آن را مىديد و مىشنيد؟ فرمود:
نيازى بدان نداشت، زيرا نه از آن پرسشى داشت و نه خواهش، او خودش بود و خودش، قدرتش نافذ بود پس نيازى نداشت كه ذات خود را نام ببرد، ولى براى خود نامهائى برگزيد تا ديگران او را به آن نامها بخوانند، زيرا اگر او به نام خود خوانده نمىشد مورد شناسائى قرار نمىگرفت.