مأمون بدنبال يافتن تكيه گاه در اينجا موضع گروههاى مختلف در برابر مأمون را مورد بررسى قرار مىدهيم، تا ببينيم او در ميان كداميك از آنها ممكن بود تكيه گاهى براى خويش پيدا كند، تا به هنگام خطرات و مبارزه طلبيهائى كه انتظارشان مىرفت به مقابله برخيزد.
1 - موضع علويان در برابر مأمون:
اين گروه خود داراى افرادى بودند كه به مراتب سزاوارتر از عباسيان براى تصدى خلافت بودند، از اينرو طبيعى بود كه به خلافت آنان تن در نمىدادند، ضمن آن كه او به دودمانى تعلق داشت كه قلوب خاندان على (عليه السلام) نسبت به آنان چركين بود، چه آنان از دست ايشان بيش از دست بنى اميه زجر و آزار كشيده بودند. (1) براى مأمون همين لكه ننگ كافى بود كه فرزند هارون بشمار مىآمد، كسى كه درخت نبوت را از شاخ و برگ برهنه كرد و نهال امامت را از ريشه بر افكند.