را در حفظ صلح به كار مى برد ولى شورشيان تصميم به جنگ داشتند و سخنرانانشان مردم را به جنگ با امام تحريض مى كردند، پس از آنكه عبد الله بن زبير سخن گفت امام به فرزندش فرمود: پسرم برخيز و با اين مردم سخن بگوى، امام حسن عليه السلام برخاست و در سخنانش فرمود:
(اينكه پسر زبير گفت: على عليه السلام كار مردم را به پراكندگى كشانيد، پدر خودش زبير بيش از هر كس مسئول اين حادثه است، أو با دستش بيعت كرد نه با دلش، أو به ظاهر اقرار به بيعت كرد ولى اطرافيانش را براى جنگ فراهم آورد).
در اين جنگ امام حسن عليه السلام فرماندهى طرف راست لشكر را به عهده داشت هم چنان كه فرماندهى طرف چپ بدست برادرش امام حسين عليه السلام بود، با رشادت ياران امام لشكرى كه به رهبرى عايشه و طلحه و زبير تشكيل شده بود شكست خورد، اما با اين اقدام عايشه در مورد جنگ با حضرت، درهاى انقلاب از طرف مخالفين بر امام باز شد و مسلمانان يكپارچگى خود را از دست دادند.
در جنگ صفين: از جمله حوادث مهمى كه در تاريخ اسلام روى داد حادثهء صفين است، حادثه اى دردناك كه مبارزهء بين حق و باطل را به روشنى مجسم مى سازد، مبارزه اى بين خلافت اصيل اسلامي به رهبرى امير حق و پيشواى عدالت حضرت على عليه السلام، و بين حكومتي دنيايى كه چيزى كه مورد توجه أو نبود حق و عدالت بود و رهبرى اش را معاويه به عهده داشت، حادثهء صفين رويداد تلخى است كه موجب شكست حكومت امام گرديد و چنان ايشان را به اندوه كشانيد كه آرزوى مرگ كرد،