روزه ها را از سر بگيرد.
مسأله 1731 - اگر در بين روزهائى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است، براى او پيش آيد، بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزه ها را از سر بگيرد بلكه بقيه را بعد از بر طرف شدن عذر بجا مىآورد.
مسأله 1732 - اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، چه آن چيز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا يا به جهتى حرام شده باشد مثل نزديكى با عيال خود در حال حيض، بنابر احتياط واجب كفاره جمع بر او واجب مىشود، يعنى بايد يك بنده آزاد كند، و دو ماه روزه بگيرد، و شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام اينها يك مد طعام بدهد، و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد، هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد.
مسأله 1733 - اگر روزه دار دروغى را به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم نسبت دهد بنابر احتياط واجب يك كفاره بر او لازم است نه كفاره جمع.
مسأله 1734 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند بنابر احتياط به همان اندازه كفاره بر او واجب است، و اگر جماع او حرام باشد به همان اندازه كفاره جمع واجب مىشود.
مسأله 1735 - اگر روزه دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد براى همه آنها يك كفاره كافى است، و بنابر احتياط مستحب به همان اندازه كه افطار كرده كفاره بدهد.
مسأله 1736 - اگر روزه دار جماع حرام كند و بعد با حلال خود جماع نمايد براى هر كدام كفاره مستقل واجب است.
مسأله 1737 - اگر روزه دار كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند، انجام دهد، مثلا آب بياشامد، و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل