مسأله 2697 - وصيت بنابر اقوى از ايقاعات است و قبول در آن معتبر نيست و رد كردن آن مانع است و لذا اگر انسان وصيت كند كه چيزى به كسى بدهند چنانچه آن شخص رد نكند، مالك آن چيز مىشود.
مسأله 2698 - وقتى انسان نشانه‌هاى مرگ را در خود ديد، بايد فورا امانتهاى مردم را به صاحبانش برگرداند و اگر به مردم بدهكار است و موقع دادن آن بدهى رسيده بايد بدهد، و اگر خودش نمىتواند بدهد، يا موقع دادن بدهى او نرسيده، بايد وصيت كند و بر وصيت شاهد بگيرد، ولى اگر بدهى او معلوم باشد و اطمينان دارد كه ورثه مىپردازند، وصيت كردن لازم نيست.
مسأله 2699 - كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مىبيند، اگر خمس و زكات و مظالم بدهكار است، بايد فورا بدهد و اگر نمىتواند چنانچه از خودش مال دارد، يا احتمال مىدهد كسى آنها را ادا نمايد، بايد وصيت كند و همچنين است اگر حج بر او واجب باشد.
مسأله 2700 - كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مىبيند، اگر نماز و روزه قضا دارد بايد وصيت كند كه از مال خودش براى آنها اجير بگيرند، بلكه اگر مال نداشته باشد ولى احتمال بدهد كسى بدون آن كه چيزى بگيرد آنها را انجام مىدهد، باز هم واجب است وصيت نمايد و اگر قضاى نماز و روزه او به تفصيلى كه در مسأله 1389 گفته شد بر پسر بزرگترش واجب باشد، بايد به او اطلاع دهد، يا وصيت كند كه براى او بجا آورند.
مسأله 2701 - كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مىبيند، اگر مالى پيش كسى دارد يا در جائى پنهان كرده است كه ورثه نمىدانند، چنانچه به واسطه ندانستن، حقشان از بين برود، بايد به آنان اطلاع دهد و لازم نيست براى بچه‌هاى صغير خود قيم و سرپرست معين كند، ولى در صورتى كه بدون قيم مالشان از بين مىرود، يا خودشان ضايع مىشوند، بايد براى آنان قيم امينى معين نمايد.