اين تشنگى را تا وقت افطار تحمل مىكند خداوند او را مورد لطف و عنايت خويش قرار داده به او مىگويد: به خوشبويى و پاكيزگى نايل گرديدى، از آن پس به فرشتگان مىفرمايد: شما گواه باشيد كه من گناهان او را بخشيدم.) حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله و سلم) فرمودند: (خواب روزه‌دار عبادت و نفس كشيدن او ثواب تسبيح دارد.) و نيز حضرتش فرمود: (براى روزه‌دار دو خشنودى وجود دارد:
1 - خشنودى در موقع افطار. (مسرت احساس عمل به وظيفه اسلامى) 2 - خشنودى در روز قيامت. (موقع گرفتن پاداش خداوندى) حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام) فرمودند: (دعاى روزه‌دار در موقع افطار در درگاه حضرت حق مستجاب مىشود.) حضرت رضا (عليه السلام) فرمودند: (فلسفه روزه داشتن اين است كه انسان گرسنگى و تشنگى را لمس كند و حالت خضوع و خشوع در او پديد بيايد و به ضعف خود پى ببرد و غرور وى درهم شكسته شود و براى تحصيل صبر، تمرين و ممارست كند و متذكر سختيهاى روز قيامت گردد و ناراحتى فقرا را كه در مضيقه اقتصادى مىباشند درك نمايد و به فكر كمك و مساعدت نسبت به آنها بيفتد.) على بن عبد العزيز كه يكى از محدثان است مىگويد حضرت صادق (عليه السلام) به من فرمودند: (به تو خبر بدهم كه اصل اسلام و فرع آن و اوج عظمت و قله شكوه آن چيست؟) عرض كردم: بفرماييد.
فرمودند: اصل اسلام نماز و فرع آن زكات است و اوج عظمت و قله شكوه اسلام، جهاد در راه خدا است.
سپس فرمودند: (به تو بگويم كه درهاى خير از كدام راه به روى انسان گشوده مىشود؟ روزه گرفتن، سپر آتش جهنم است.) حضرت پيغمبر (صلى الله عليه وآله و سلم) فرمود: (خداوند فرموده است:
روزه براى من است و پاداش آن را من خودم مىدهم).