نقض پيمان صلح با دقت در پيمان صلحى كه بين امام و معاويه منعقد گرديد انسان مى يابد كه امام كه بر اثر حوادث تلخ قادر با نبرد روياروى با معاويه نبود، اما نتوانسته بود با اين قرارداد اهداف خود را تا حد امكان تأمين نمايد، اما حوادث آينده بر خلاف اين معنا را ثابت كرد.
پس از انعقاد پيمان صلح براى تأييد آن در حضور مردم امام و معاويه به همراه سپاهيانشان وارد شهر كوفه شدند، معاويه در اولين گفتارش پس از انعقاد پيمان به مردم چنين گفت:
من به خاطر اين با شما نجنگيدم كه نماز خوانده و حج بجاى آوريد و زكات بدهيد، چون مى دانستم كه اينها را انجام مى دهيد، بلكه براى اين با شما جنگيدم كه شما را مطيع خود ساخته و بر شما حكومت كنم - تا آنجا كه گفت: - آگاه باشيد هر شرط و پيمانى كه با حسن بن على عليه السلام بسته ام زير پاهاى من بوده و هيچ گونه ارزشى ندارد.
پس از اين ماجرا و بدست گيرى قدرت معاويه اهانت به على عليه السلام را بيش از پيش رواج داد و زندگى را بر شيعيان آن حضرت تنگ و دشوار ساخت، حجر بن عدى و يارانش را به قتل رسانيد، و ديگر شيعيان آن حضرت را مورد سخت ترين آزار و اذيت قرار داد، كه آنها يا زندانى و يا متوارى و دور از خانه خود بودند.
ابن ابى الحديد گويد:
شيعيان در هر جا كه بودند به قتل رسيدند، بنى اميه دستها و پاهاى