خود را به قدر امكان بوسيله صلح و به نحو مسالمت آميز تأمين نمايد.
از طرف ديگر چون معاويه در برابر برقرارى صلح و بدست گرفتن قدرت حاضر به دادن هرگونه امتياز بود، امام از آمادگى أو حداكثر بهره بردارى را نمود و موضوعات مهم و حساس كه در درجه اول اهميت قرار داشت را در آن قرار داد.
متن صلح امام عليه السلام در كتب مربوط بطور كامل و به ترتيب ذكر نشده، بلكه هر يك از مورخان به چند ماده از آن اشاره نموده اند، ولى با جمع آورى مواد پراكنده از كتب مختلف مى توان صورت كامل آن را تقريبا ترسيم نمود، كه عبارتند از:
1 - واگذارى حكومت به معاويه به شرط آنكه معاويه بر طبق قرآن و روش پيامبر عمل كند.
2 - خلافت بعد از معاويه براى امام حسن عليه السلام بوده و معاويه حق انتخاب جانشين را ندارد.
3 - توقف دشنام دادن به حضرت على عليه السلام.
4 - ترجيح بنى هاشم بر ديگران در تقسيم بيت المال، و تقسيم مبالغى پول بين بازماندگان شهداى جنگ جمل و صفين.
5 - تعهد معاويه به در امان بودن تمام مردم از تعقيب و آزار أو، و عدم آزار شيعيان على عليه السلام در هر كجا كه باشند، و در امان بودن امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام و سائر خاندان پيامبر.
در پايان معاويه تعهد به اجراى آن نموده و بزرگان شام بر آن گواهى دادند.