داخلى مسلمين از قبيل جنگهاى جمل و صفين و قيامها و آشوبهاى دوران سلطنت اموى خصوصا.
و در بسيارى از وقايع " ايام العرب " اين آثار بنحو قاطع و غير قابل معارضه اى تجلى و تأثير ميكرد و مطلعين از حوادث سياسى و اجتماعى قرون اوليه اسلامى و مطالعه كنندكان تواريخ و ايام و سير بخوبى از آن استحضار دارند و در اينجا به توضيح بيشترى نياز نيست.
در داخل هر يك از اين دو " شعب " بزرگ يعنى عدنان و قحطان نيز همواره مفاخرات و مشاجراتى بود كه گاه اين مشاجرات به جنگ و جدال هاى سخت منتهى مىگشت، و در عرصه سخن و ادب لازمه اين مفاخرات، ذكر محامد و مناقب و مآثر و مفاخر طوف مباهات كننده و يادآورى ذمائم و معايب و مثالب طرف ديگر بود و خوانندگان فاضل به خوبى از انعكاس كه اين مفاخرات بر صحنه ادب عرب دارد آگاهند.
در ميان قبايل عدناني هذيل و كنانه با تميم و باهله يا قيس با ربيعه واين اخير با مضر و بعضى از اين عدنانيان با " تغلب " قحطانى و يا ازد و حمير قحطانى با يكديگر.
و يا بعضى قبايل عدنانى هميشه با هم در حال مفاخره و مباهات بودند و در دواوين شاعران بزرگ اعم از جاهلى و مخضرم و اسلامى و مولد و محدث امثال امرؤ القيس و عنتره و عمرو بن كلثوم و لبيد و اعشى و حسان بن ثابت و فرزدق و جرير و اخطل (كه اين اخير از قبيله تغلب است و نصرانى است) و نجاشى حارثى و جناب كميت بن زيد اسدى رض و سيد حميرى و كثير عزه و مروان بن ابى حفصه و ابى تمام و تجرى، قصايد.
و قطعاتى كه بر اين محور دور مىزند و مشتمل بر ذكر مناقب و مفاخر خود شاعر