عبيد لي آتى الذكر با جمله دعائيه " رحمه الله " ياد مى كند و شيخ الشرف در سال 435 يا سال 437 وفات يافته است.
ابو الحسن عمرى قديم ترين تاريخ و سالى را كه در المجدي درباره خود بدان تصريح مىكند و اين تصريح به منزله كليد و مبناى اساس تخمين سال ولادت أو است، عبارت از سال چهار صد و هفت است بد ينشرح:
".. وكان الشريف أبو طالب محمد بن عمر أخو الشريف الجليل، خيرا " قليل الشر، وهو لام ولد اسمها درة على ما حكى شيخ الشرف سنة سبع وأربعمأة. " (ص 176 متن چاپى حاضر).
شيخ الشرف، محمد بن محمد بن علي بن الحسن بن علي ابراهيم بن على بن عبيد الله الاعرج بن الحسين الاصغر بن الامام السجاد عليه السلام همان شريف اجل و نسابه بزرگوارى است كه شيخ بسيارى از مشاهير قرن چهارم و پنجم و از جمله سيدين رضى و مرتضى علم الهدى رضوان الله عليهما مىباشد وابو الحسن عمرى همواره با كمال تجليل و احترام از أو ياد و به گفته أو بعنوان فصل الخطاب، استناد مى كند أو پس از نود و نه سال سن به قرارى كه صاحب عمدة الطالب تعين فرموده است در سال 435 و بنابر آنچه علامه طهرانى (ره) از قول " صفدى " نقل مىفرمايد در سال 437 در دمشق وفات يافته است (عمدة الطالب ص 322 - النابس ص 185).
حال اگر عرفا " وعادة سن ابى الحسن عمرى را در وقتى كه شيخ الشرف گفته سابق الذكر را براى أو حكايت كرده است در حدود بيست سال بدانيم بايد قائل شويم كه أبو الحسن علي بن محمد بن علي بن محمد العمري ابن الصوفي در بين سالهاى سيصد و هشتاد و هفت تا سيصد و نود متولد شده باشد.
ظاهرا " در سالهاى ميان چهار صد و هفت تا چهارم صد و بيست أبو الحسن عمرى اگر مستمرا " ساكن بغداد نبوده است بسيارى از اوقات در بغداد ساكن بوده است