حدود هفده سال بيش وقتى كه فرزندم براى ادامه تحصيل به امريكا آمده بود از جمله كتابهائى كه همراه أو كردم يكى هم " منتهى الامال " بود بنابراين فورا " با و تلفن كردم كه " منتهى الامال " را براى من به نيويورك بفرستد و فرداى آن روز آن كتاب به دستم رسيد، " عمدة الطالب " را نيز توسط يكى از دانشجويان ايرانى دانشگاه كولومبيا كه دوره دكترى تاريخ را مىگذرانيد، از كتابخانه آن دانشگاه امانت گرفتم و سپس با در دست داشتن اين دو كتاب مجددا " براى مطالعه مخطوطه آماده شدم - باشد با تفحصى اجمالى، مطالبى را كه مرحوم محدث قمى (ره) از " المجدي " نقل فرموده بود نشانه گذارى كردم و سپس منقولات " عمدة الطالب " و خصوصا " آنچه را كه مرحوم مبرور علامه سيد محمد صادق آل بحر العلوم الطباطبائى رحمة الله عليه در حواشى " عمده " از نسخه كه از المجدي در تصرف داشته است، نقل فرموده بود، نيز مشخص كردم.
و بعد از مطابقه مجموعه اين منقولات با مندرجات مخطوطه (و خصوصا " اشعارى كه اين بزرگواران از " المجدي " نقل فرموده بودند و به علت آنكه در مخطوطه اشعار به صورت مشخص تر مكتوب است مقابله آن راحت تر صورت مىگيرد، مثلا أبيات رائقه فائقه محمد بن الصالح الحسنى (رض): وبدا له من بعد ما اندمل الهوى * برق تألق موهنا " لمعانه. الخ، ص 116 العمدة، ص 252 / 1 منتهى الامال) برايم يقين حاصل شد كه اين نسخه شريف عزيز همان كتاب مستطاب " المجدي " است.
و طبيعى است كه از دانستن اين موضوع و دست يافتن به اين كتاب نفيس بسيار خوشحال شدم وشكر خداوند تبارك و تعالى را بجاى آوردم ومع ذلك براى آنكه مزيد اطمينانى حاصل كنم چندين صفحه از مطالبى را كه از جاى جاى آن مخطوطه رو نويس كرده بودم براى برادرم استاد دكتر محمود مهدوى دامغانى