مسأله 252 - يك قسمت از چهار قسمت سركه مقابل پيشانى است، جاى مسح مىباشد، وهر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگر چه احتياط مستحب آن است كه از در ازا به اندازه در ازاى يك انگشت واز پهنا به اندازه سه انگشت بسته، مسح نمايد.
مسأله 253 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سرهم صحيح است. ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند روى قسمتى از پيشانى مىريزد، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده، پوست سر را مسح نمايد، واگر موهايى را كه به صورت مىريزد يا به جاهاى ديگر سر مىرسد جلوى سر جمع كند وبر آنها مسح نمايد، يا بر موى جاهاى ديگر سر، كه جلوى آن آمده مسح كند باطل است.
مسأله 254 - بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح كند.
مسأله 255 - پهناى مسح پا به هر اندازه باشد كافى است، ولى احتياط مستحب آن است كه باتمام كف دست، روى پا را مسح كند.
مسأله 256 - بنابر احتياط واجب بايد در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد وروى پا را بتدريج مسح كند واگر همه دست را روى پا بگذارد وكمى بكشد صحيح نمىباشد.
مسأله 257 - در مسح سر وروى پا بايد دست را روى آنها بكشد، واگر دست را نگهدارد وسر يا پا را حركت دهد وضو باطل است، ولى اگر موقعى كه دست را مىكشد سريا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد.
مسأله 258 - جاى مسح بايد خشك باشد. واگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است. ولى اگر ترى آن بقدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف