مسأله 411 - اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مىشود، يا به اندازه خواندن نماز خون بند مىآيد، بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند.
مسأله 412 - اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد به مقدارى كه وضو و غسل و نماز را بجا آورد، به كلى پاك مىشود، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد، دوباره وضو و غسل را بجا آورد و نماز را بخواند و اگر وقت نماز تنگ شد لازم نيست وضو و غسل را دوباره بجا آورد، بلكه با وضو و غسلى كه دارد مىتواند نماز بخواند.
مسأله 413 - مستحاضه كثيره و متوسطه وقتى به كلى از خون پاك شد بايد غسل كند، ولى اگر بداند از وقتى كه براى نماز پيش مشغول غسل شده، ديگر خون نيامده لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 414 - مستحاضه قليله بعد از وضو و مستحاضه متوسطه بعد از غسل و وضو و مستحاضه كثيره بعد از غسل بايد فورا مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز اشكال ندارد، و در نماز هم مىتواند كارهاى مستحب مثل قنوت و غير آن را بجا آورد.
مسأله 415 - زن مستحاضه اگر بين غسل و نماز فاصله بيندازد، بايد دوباره غسل كند و بلا فاصله مشغول نماز شود، ولى اگر خون در داخل فضاى فرج نيايد، غسل لازم نيست.
مسأله 416 - اگر خون استحاضه زن جريان داشته باشد و قطع نشود، چنانچه براى او ضرر ندارد، بايد پيش از غسل و بعد از آن به وسيله پنبه از بيرون آمدن خون جلوگيرى كند، ولى اگر هميشه جريان ندارد فقط بايد بعد از وضو و غسل از بيرون آمدن خون جلوگيرى نمايد و چنانچه كوتاهى كند و خون بيرون آيد، بايد دوباره غسل كند و وضو هم بگيرد و اگر نماز هم خوانده بايد دوباره بخواند.