مسأله 374 - عرق جنب از حرام نجس نيست و كسى كه از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل كند، صحيح است.
مسأله 375 - اگر در غسل به اندازه سر موئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن جاهائى از بدن كه ديده نمىشود مثل توى گوش و بينى واجب نيست.
مسأله 376 - جائى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، شستن آن لازم نيست، ولى احتياط در شستن است.
مسأله 377 - اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن بقدرى گشاد باشد كه داخل آن ديده شود، بايد آن را شست و اگر ديده نشود شستن داخل آن لازم نيست.
مسأله 378 - چيزى را كه مانع رسيده آب به ‌بدن است، بايد بر طرف كند و اگر پيش از آن كه يقين كند، بر طرف شده غسل نمايد، غسل او باطل است.
مسأله 379 - اگر موقع غسل شك كند چيزى كه مانع از رسيدن آب باشد، در بدن او هست يا نه، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد بايد وارسى كند تا مطمئن شود كه مانعى نيست.
مسأله 380 - در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزء بدن حساب مىشود، بشويد و بنابر احتياط شستن موهاى بلند هم لازم مىباشد.
مسأله 381 - تمام شرطهائى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است. ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن هر قسمت فورا قسمت ديگر را بشويد، بلكه اگر بعد از شستن سر و گردن مقدارى صبر كند و بعد طرف راست را بشويد و بعد از مدتى طرف چپ را بشويد اشكال ندارد. ولى كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، اگر به اندازه‌اى كه غسل كند و نماز بخواند، بول و غائط از او بيرون نمىآيد،