شرط هفتم - آن كه وقت براى وضو و نماز كافى باشد.
مسأله 281 - هر گاه وقت بقدرى تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مىشود، بايد تيمم كند ولى اگر براى وضو و تيمم يك اندازه وقت لازم باشد بايد وضو بگيرد.
مسأله 282 - كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند، اگر به جاى تيمم وضو بگيرد صحيح است چه براى آن نماز وضو بگيرد يا براى كار ديگر.
شرط هشتم - آن كه به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم وضو بگيرد، و اگر براى خنك شدن يا به قصد ديگرى وضو بگيرد باطل است.
مسأله 283 - لازم نيست نيت وضو را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند ولى بايد در تمام وضو متوجه باشد كه وضو مىگيرد، بطورى كه اگر از او بپرسند چه مىكنى؟ بگويد وضو مىگيرم.
شرط نهم - آن كه وضو را به ترتيبى كه گفته شد بجا آورد يعنى اول صورت و بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن سر و بعد پاها را مسح نمايد و بايد پاى راست را پيش از پاى راست مسح كند، و اگر به اين ترتيب وضو نگيرد، باطل است.
شرط دهم - آن كه كارهاى وضو را پشت سر هم انجام دهد.
مسأله 284 - اگر بين كارهاى وضو بقدرى فاصله شود كه وقتى مىخواهد جائى را بشويد يا مسح كند، رطوبت جاهائى كه پيش از آن شسته يا مسح كرده خشك شده باشد، وضو باطل است و اگر فقط رطوبت جائى كه جلوتر از محلى است كه مىخواهد بشويد يا مسح كند، خشك شده باشد مثلا موقعى كه مىخواهد دست چپ را بشويد رطوبت دست راست خشك شده باشد و صورت تر باشد، وضو صحيح است.
مسأله 285 - اگر كارهاى وضو را پشت سر هم بجا آورد ولى بواسطه گرماى هوا يا حرارت زياد بدن و مانند اينها رطوبت خشك شود وضوى او صحيح است.