پيش گفته شد وضو بگيرد و نيز اگر در پيشانى او مو روئيده يا جلوى سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول، پيشانى را بشويد.
مسأله 240 - اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست كه نمىگذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايد پيش از وضو، وارسى كند كه اگر هست بر طرف نمايد.
مسأله 241 - اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد، بايد آب را به پوست برساند، و اگر پيدا نباشد، شستن مو كافى است و رساندن آب به زير آن لازم نيست.
مسأله 242 - اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
مسأله 243 - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن، ديده نمىشود واجب نيست، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد. و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهائى كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه، نمازهائى كه خوانده صحيح است.
مسأله 244 - بايد صورت و دست‌ها را از بالا به پائين شست، و اگر از پائين به بالا بشويد، وضو باطل است.
مسأله 245 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست بقدرى باشد كه به واسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود، كافى است.
مسأله 246 - بعد از شستن صورت، بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مسأله 247 - براى آن كه يقين كند، آرنج را كاملا شسته، بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مسأله 248 - كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو