مسأله 1390 - اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدر و مادر نماز و روزه قضا داشته‌اند يا نه، چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 1391 - اگر پسر بزرگتر بداند كه پدر و مادرش نماز قضا داشته‌اند و شك كند كه بجا آورده‌اند يا نه، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسأله 1392 - اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاى نماز و روزه پدر و مادر بر هيچ كدام از پسرها واجب نيست. ولى احتياط مستحب آن است كه نماز و روزه او را بين خودشان قسمت كنند، يا براى انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1393 - اگر ميت وصيت كرده باشد كه براى نماز و روزه او اجير بگيرند بعد از آن كه اجير، نماز و روزه او را بطور صحيح بجا آورد بر پسر بزرگتر چيزى واجب نيست.
مسأله 1394 - اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر يا مادر را بخواند، بايد به تكليف خود عمل كند. مثلا قضاى نمازها را بايد ايستاده بخواند. هر چند پدر يا مادر قدرت ايستادن را نداشته‌اند.
مسأله 1395 - كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر و مادر هم بر او واجب شود، هر كدام را اول بجا آورد صحيح است.
مسأله 1396 - اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر يا مادر نا بالغ يا ديوانه باشد وقتى كه بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.
مسأله 1397 - اگر پسر بزرگتر پيش از آن كه نماز و روزه پدر يا مادر را قضا كند بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.