مسأله 1005 - احتياط واجب آن است كه در نماز، وقف به حركت و وصل به سكون ننمايد و معنى وقف به حركت آن است كه زير يا زبر يا پيش آخر كلمه‌اى را بگويد و بين آن كلمه و كلمه بعدش فاصله دهد، مثلا بگويد (الرحمن الرحيم) و ميم الرحيم را زير بدهد و بعد قدرى فاصله دهد و بگويد مالك يوم الدين، و معنى وصل به سكون آن است كه زير يا زبر يا پيش كلمه‌اى را نگويد و آن كلمه را به كلمه بعد بچسباند مثل آن كه بگويد الرحمن الرحيم و ميم الرحيم را زير ندهد و فورا مالك يوم الدين را بگويد.
مسأله 1006 - در ركعت سوم و چهارم نماز مىتواند فقط يك حمد بخواند يا سه مرتبه تسبيحات اربعه بگويد يعنى سه مرتبه بگويد سبحان الله والحمد لله ولا إله الا الله والله اكبر و اگر يك مرتبه هم تسبيحات اربعه بگويد كافى است و مىتواند در يك ركعت حمد و در ركعت ديگر تسبيحات بگويد و بهتر است در هر دو ركعت، تسبيحات بخواند.
مسأله 1007 - در تنگى وقت بايد تسبيحات اربعه را يك مرتبه بگويد.
مسأله 1008 - بر مرد و زن واجب است كه در ركعت سوم و چهارم نماز، حمد يا تسبيحات را آهسته بخوانند.
مسأله 1009 - اگر در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند، بنابر احتياط واجب بسم‌ الله آن را هم آهسته بگويد.
مسأله 1010 - كسى كه نمىتواند تسبيحات را ياد بگيرد يا درست بخواند، بايد در ركعت سوم و چهارم حمد بخواند.
مسأله 1011 - اگر در دو ركعت اول نماز به خيال اين كه دو ركعت آخر است تسبيحات بگويد، چنانچه پيش از ركوع بفهمد، بايد حمد و سوره را بخواند و اگر در ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
مسأله 1012 - اگر در دو ركعت آخر نماز به خيال اين كه در دو ركعت اول است حمد بخواند، يا در دو ركعت اول نماز با اين كه گمان مىكرده در دو ركعت آخر است حمد بخواند، چه پيش از ركوع بفهمد چه بعد از آن نمازش صحيح است.