تمام شده تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، نمىتواند براى نماز خود اذان و اقامه بگويد در صورتى كه براى جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.
مسأله 926 - در جائى كه عده‌اى مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادى يا با جماعت ديگرى كه برپا مىشود نماز بخواند، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مىشود:
اول: آن كه براى آن نماز، اذان و اقامه گفته باشند.
دوم: آن كه نماز جماعت باطل نباشد.
سوم: آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد، پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مسأله 927 - اگر در شرط سوم از شرطهايى كه در مسأله پيش گفته شد شك كند، يعنى شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه، اذان و اقامه از او ساقط است، ولى اگر در يكى از دو شرط ديگر شك كند، مستحب است اذان و اقامه بگويد.
مسأله 928 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مىشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود بگويد اما از (حى على الصلاة) تا (حى على خير العمل) را به اميد ثواب، بگويد.
مسأله 929 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مىخواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد، مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مسأله 930 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمىشود بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.
مسأله 931 - اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولى در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد كافى است.