بگويند رو به قبله ايستاده و لازم نيست زانوهاى او و نوك پاى او هم رو به قبله باشد.
مسأله 779 - كسى كه بايد نشسته نماز بخواند، اگر نمىتواند به طور معمول بنشيند و در موقع نشستن، كف پاها را به زمين مىگذارد، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد و لازم نيست ساق پاى او رو به قبله باشد.
مسأله 780 - كسى كه نمىتواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طورى كه كف پاى او رو به قبله باشد.
مسأله 781 - نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده را بايد رو به قبله بجا آورد و در سجده سهو هم احتياط واجب، همين است.
مسأله 782 - نماز مستحبى را مىشود در حال راه رفتن و سوارى خواند و اگر انسان در اين دو حال، نماز مستحبى بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.
مسأله 783 - كسى كه مىخواهد نماز بخواند، بايد براى پيدا كردن قبله كوشش نمايد، تا يقين كند كه قبله كدام طرف است، و مىتواند به گفته دو شاهد عادل يا يك عادل كه از روى نشانه‌هاى حسى شهادت مىدهند يا به قول كسى كه از روى قاعده علمى قبله را مىشناسد و محل اطمينان است عمل كند و اگر اينها ممكن نشد بايد به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راههاى ديگر پيدا مىشود عمل نمايد، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه به واسطه قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند، كافى است.
مسأله 784 - كسى كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قوى ترى پيدا كند نمىتواند به گمان ضعيف عمل نمايد، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ولى بتواند از راه ديگر گمان قوىترى پيدا كند نبايد به حرف او عمل نمايد.