مسأله 13 - اگر در روز بعد فهميد كه جمرات روز قبل را به خلاف ترتيب انداخته بايد قضا كند بطورى كه ترتيب حاصل شود و بعد وظيفه اين روز را بجا آورد.
مسأله 14 - اگر به هر يك از جمرات يا بعض آنها چهار سنگ انداخته باشد و در روز بعد يادش بيايد احتياط واجب آن است كه بقيه روز قبل را قضا كند و بعد وظيفه روز را بجا آورد.
مسأله 15 - اگر كسى فراموش كند رمى جمرات سه گانه را و خارج شود از منى و به مكه بيايد پس اگر در ايام تشريق يادش آمد بايد برگردد و بجا آورد و اگر متمكن نيست بايد نائب بگيرد، و اگر بعد از ايام تشريق يادش بيايد يا عمدا تعويق بيندازد تا بعد، احتياط واجب آن است كه خودش يا نايبش از مكه برگردد و بجا آورد، و در سال ديگر هم در ايامى كه فوت شده است خودش يا نايبش قضا كند.
مسأله 16 - اگر فراموش كرد رمى جمرات را و يادش نيامد مگر بعد از خروج از مكه احتياط واجب آن است كه در سال ديگر قضا كند آن را خودش يا نايبش.
مسأله 17 - كسى كه بعض از جمرات را فراموش كند حكمش همان است كه در مسأله 15 و 16 ذكر شد، بلكه كسى كه كمتر از هفت سنگ در تمام جمرات يا بعض آن انداخت همين حكم را دارد بنابر احتياط واجب.
مسأله 18 - كسى كه عذرى داشته باشد از انداختن سنگ مثل آن كه مريض باشد يا طفل باشد كه نتواند رمى كند يا عليل باشد مثل آن كه دست يا پايش شكسته باشد يا از شدت بىحالى نتواند يا بيهوش باشد بايد نايبش بجا آورد، و اگر از نايب گرفتن هم عاجز باشد مثل بيهوش و طفل كوچك، ولى او يا شخص ديگرى از طرف او بجا آورد، و احتياط واجب آن است كه تا مأيوس نشده از اين كه خودش عمل كند نايب عمل نكند و بهتر آن است كه اگر مىشود شخص معذور را ببرند و در حضور او رمى كنند، و اگر مىشود سنگ را در دست او بگذارند و بيندازند.
مسأله 19 - اگر بعد از آن كه نايب عمل را بجا آورد عذر بر طرف شد آوردن خودش لازم نيست اگر چه احوط است.
مسأله 20 - اگر شخص مريض مأيوس باشد از خوب شدن يا شخص معذور مأيوس