و اين نقطه جدايى بين خاندان وامت است، چرا كه خداوند آنان را در جايگاهى و مردم را در جايگاهى ديگر قرار داد، و براى آنان به چيزى خشنود گرديد كه براى خود پسنديد و در اين زمينه ايشان را برگزيد، ابتدا نام خود را آورد و سپس نام پيامبر و خاندان او را ذكر فرمود، در آنچه از غنايم وسائر بهره هاى مادى كه خداوند براى خود پسنديد براى ايشان نيز منظور داشت و فرمود: " و بدانيد كه هر چه بدست مىآوريد خمس آن براى خدا وپيامبر و خاندان او است، و اين تأكيدى محكم وامرى است جاودانه كه تا روز قيامت براى ايشان باقى مىماند، در كتاب خداوند كه " باطل در پيشاپيش و در پشت سر او قرار نداشته و از جانب خداوند حكيم و پسنديده نازل شده است ".
و اما سخن خداوند: " و يتيمها و نيازمندان "، يتيم هنگامى كه از يتيمى خارج شد بهره اى به او نمىرسد و نصيبى از خمس ندارد، و هم چنين نيازمند هنگامى كه احتياجش بر طرف شد نصيب و بهره اى در غنائم ندارد، و مجاز نيست كه از آن چيزى را دريافت كند، اما سهم خاندان پيامبر تا روز قيامت براى نيازمند و بى نياز برقرار است، چرا كه كسى از خدا و رسول او بىنيازتر نيست، و با اين همه براى خود و پيامبرش سهمهائى قرار داد، و آنچه براى خود و پيامبرش خشنود گشت براى آنان نيز مقرر داشت.