مىدانست ايشان هرگز از دين مرتد نشده و گمراه نمىگردند.
و دليل ديگر اين كه هر گاه فردى با كسى دوست باشد، اما در قلب او كينه اى از يكى از نزديكان او باشد، قلبش تسليم او نمىگردد، وخداوند مىخواست كه در قلب پبامبر در مورد مؤمنان چيزى نبوده (و همه دوستدار خاندان پيامبر باشند تا پيامبر نسبت به ايشان اندك بغضى نداشته باشند)، و به اين خاطر محبت خاندانش را واجب ساخت.
پس هر كه اين امر را انجام داده وپيامبر و خاندانش را دوست داشته باشد، پيامبر نمىتواند او را مبغوض دارد، و هر كه او را واگذارد و اين امر را انجام نداده و خاندان پيامبر را مبغوض بشمارد، پس بر پيامبر است كه او را دشمن دارد، چرا كه يكى از واجبات الهى را ترك كرده است، و چه فضيلت و شرافتى بر اين امر برترى دارد.
و هنگامى كه اين آيه بر پيامبر نازل شد: " بگو بر اين كارها اجر و پاداش نمىخواهم جز محبت خاندانم را "، پيامبر در ميان اصحابش برخاسته و حمد و ثناى الهى گفته و فرمود: اى مردم خداوند چيزى را بر شما واجب