و مصرف در راه خدا، و در راه ماندگان مىباشد وامرى است واجب از جانب خداوند ".
آيا مىيابى كه در اين مورد براى خود يا رسولش يا خاندان پيامبر سهمى را قرار داده است، هنگامى كه خداوند ايشان را از صدقه منزه داشت، خود و پيامبرش را نيز منزه دانست، بلكه آن را بر ايشان حرام نمود، زيرا صدقه بر پيامبر و خاندانش حرام است، و آن همانند چركهاى دستهاى مردم است، و براى آنان حلال نمىباشد، زيرا ايشان از هر زشتى و پليدى پاك گردانيده شده اند، و هنگامى كه ايشان را پاك گرداند و آنان را برگزيد، براى ايشان خشنود شد به آنچه براى خود خشنود گشته، و براى ايشان ناپسند شمرد آنچه براى خود ناپسند شمرده است.
و اما مورد نهم، ما اهل ذكرى هستيم كه خداوند در قرآن مىفرمايد:
" از اهل ذكر سؤال كنيد اگر نمىدانيد ".
دانشمندان گفتند: مقصود آيه يهود و نصارى هستند.
امام فرمود: آيا اين مطلب درست است، پس در اين حالت ما را به دين خود مىخوانند و گويند: آن از دين اسلام برتر است.