نيست و شمارهء آنها را تنها خدا مى داند.
و نيز بر موارد ديگرى اجتماع كرده اند، بر حرمت زنا و دزدى و دروغ، و قطع رحم، و خيانت، و موارد بسيارى از محرمات الهى كه قابل شمارش نيست و شماره آنها را تنها خدا مى داند.
اما در مورد سنتهايى اختلاف كرده و با هم در آنها مى جنگند، و به گروههايى تقسيم شده اند كه گروهى گروه ديگر را لعنت مى كنند، و همان ولايت و سرپرستى است، و گروهى از گروه ديگر بيزارى مى جويد، گروهى گروه ديگر را بقتل مى رساند كه كدام يك شايسته تر به آن است، جز گروهى كه از كتاب الهى و سنت پيامبرش صلى الله عليه واله پيروى مى كنند، هر كه آنچه مسلمانان در آن اختلاف ندارند را بگيرد و امور اختلافى را به خداوند واگذارد، سالم مانده و از آتش نجات مى يابد و داخل بهشت مى گردد.
و هر كه خداوند أو را موفق گردانده و بر أو منت گذارده و بر أو احتجاج نمايد، به اينكه قلبش را به شناخت واليان امرش از پيشوايانش روشن گرداند و بشناسد كه معدن علم كجاست، پس أو نزد خداوند سعادتمند بوده و دوستدار خداست، و پيامبر صلى الله عليه واله فرمود: خداوند رحمت كند شخصى را كه حق ما را دانست و آن را بيان كرد پس سعادتمند گرديد، يا ساكت شد پس سالم ماند.