يك نفر عادل كفايت نمىكند مگر آن كه از قول او علم يا اطمينان حاصل شود.
سوم سوم ديدن فتوا در رساله مجتهد در صورتى كه انسان بدرستى آن رساله اطمينان داشته باشد يعنى بداند كه تمام رساله را خود مجتهد و يا افراد مورد وثوق وى ملاحظه نموده‌اند.
مسأله 8 - تقليد فقط در واجبات و محرمات لازم است اما تقليد در مستحبات واجب نيست، مگر اين كه مستحبى باشد كه در آن احتمال وجوب باشد.
مسأله 9 - تا انسان يقين نكند كه فتواى مجتهد عوض شده است مىتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نمايد و اگر احتمال دهد كه فتواى وى عوض شده جستجو لازم نيست.
مسأله 10 - باقى ماندن بر تقليد ميت جايز است در صورتى كه كه مجتهد ميت و مجتهد حى مساوى در علم باشند و عدول به حى در همين صورت محل اشكال است. و چنانچه يكى از آن دو اعلم باشد تقليد از اعلم لازم است. و در باقى ماندن بر تقليد ميت فرقى بين مسائلى كه عمل نموده و مسائلى كه عمل ننموده، وجود ندارد.
مسأله 11 - رجوع كردن از مجتهد زنده به مجتهد زنده ديگر جايز نيست، مگر آن كه ديگرى اعلم باشد كه در اين صورت رجوع به او واجب است.
مسأله 12 - هنگامى كه نظر مجتهد عوض شود، باقى ماندن بر رأى اول جايز نيست. مگر آن كه رأى اول موافق احتياط باشد كه در اين صورت بقاء بر رأى اول به عنوان احتياط و نه به عنوان تقليد، جايز است.
مسأله 13 - اگر مكلفى مدتى عبادات خويش را بدون تقليد انجام داده و مقدار آن عبادات را نداند در اين صورت اگر آن عبادات را مطابق با فتواى مجتهدى كه بايد از او تقليد مىكرده است، انجام داده باشد، صحيح است و اگر مطابق نباشد، واجب است به مقدارى كه يقين به برائت ذمة پيدا كند قضاء كند،