مسأله 1701 - كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود، و ببيند محتلم شده، و بداند پيش از اذان محتلم شده است چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است، احتياط واجب آن است كه هم آن روز را روزه بگيرد هم عوض آن را بعد از رمضان، و اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست بايد روز ديگر روزه بگيرد.
مسأله 1702 - روزه واجبى كه وقت آن معين است بنابر احتياط واجب مانند روزه ماه رمضان مىباشد. پس بقاء بر جنابت تا اذان صبح بطور عمد موجب بطلان آن مىشود. و اگر مانند روزه نذر كفاره هم داشته باشد كفاره هم واجب مىشود.
مسأله 1703 - اگر در روزه واجبى غير رمضان و قضاى آن تا اذان صبح جنب بماند ولى از روى عمد نباشد روزه اش صحيح است چه وقت آن معين باشد و چه نباشد.
مسأله 1704 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و عمدا غسل نكند يا اگر وظيفه او تيمم است عمدا تيمم نكند روزه اش باطل است.
مسأله 1705 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه رمضان وقت آن معين است، با تيمم روزه اش صحيح است، و لازم است كه تا صبح بيدار بماند و اگر بخواهد روزه مستحب يا روزه واجبى بگيرد كه مثل روزه كفاره وقت آن معين نيست نمىتواند با تيمم روزه بگيرد.
مسأله 1706 - اگر زن نزديك اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده، روزه او در روزه واجب معينى، مانند رمضان صحيح است ولى