بجا آورد. و اگر كسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.
مسأله 1611 - انسان مىتواند براى بعضى از كارهاى مستحبى مثل زيارت قبر پيغمبر و امامان عليهم السلام، از طرف زندگان اجير شود، و نيز مىتواند كار مستحبى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسأله 1612 - كسى كه براى نماز قضاى ميت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روى تقليد صحيح بداند يا عمل به احتياط كند.
مسأله 1613 - اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد. و لازم نيست اسم او را بداند. پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز مىخوانم كه براى او اجير شده‌ام كافى است.
مسأله 1614 - اجير بايد خود را به جاى ميت فرض كند و عبادتهاى او را به نيابت از او قضا نمايد و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست.
مسأله 1615 - بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند نماز را بطور صحيح مىخواند ولى بعد از خواندن نماز اگر شك كند صحيح خوانده يا نه، اشكال ندارد.
مسأله 1616 - كسى كه ديگرى را براى نمازهاى ميت اجير كرده اگر بفهمد كه عمل را بجا نياورده، يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرد.
مسأله 1617 - هر گاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه اگر چه بگويد انجام داده‌ام، بايد دوباره اجير بگيرد. ولى اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.
مسأله 1618 - كسى كه عذرى دارد، مثلا با تيمم يا نشسته نماز مىخواند، نمىشود براى نمازهاى ميت او را اجير كرد، اگر چه از ميت به همين نحو قضا