مسلمانان از وظائف مهم سياسى خود در آن غافل مانده‌اند، چنانچه از ساير پايگاه هاى عظيم سياست اسلامى هم غافلند. اسلام دين سياست آن هم در همه شئون آن است و كسى كه در احكام قضائى، سياسى، اجتماعى و اقتصادى اسلام اندكى تأمل كند متوجه اين معنى مىشود. هر كس گمان كند دين از سياست جدا است. جاهلى است كه نه اسلام را مىشناسد و نه سياست را مىداند.
مسأله 1566 - مستحب است امام خطيب در زمستان و تابستان عمامه داشته وردائى از برد يمانى يا (عدنى) بپوشد و خود را بيارايد، تميزترين لباسهاى خود را بپوشد و بوى خوش به كار برد به طورى كه با وقار و سكينه باشد، و قبل از خطابه هنگامى كه مؤذن اذان مىگويد او بر منبر قرار گرفته باشد تا اذان به پايان رسد و خطبه را آغاز كند، و هنگام صعود بر منبر خطابه روبروى مردم بايستد و سلام كند و مردم با چهره هاى خود از او استقبال كنند و به چيزى از قبيل كمان و شمشير (اسلحه) و عصا تكيه كند. و مردم نيز خود را روبروى او قرار دهند.
مسأله 1567 - واجب است امام جمعه شخصا و در حال ايستاده به ايراد خطبه بپردازد. و اگر نتواند خطبه‌ها را در حال ايستاده بخواند، بايد ديگرى به ايراد خطبه بپردازد و امامت نماز را هم به عهده گيرد. و اگر هيچ كس براى ايراد خطبه‌ها در حال ايستاده پيدا نشود. نماز جمعه ساقط و نماز ظهر واجب است.
مسأله 1568 - جائز نيست امام جمعه خطبه‌ها و به خصوص موعظه و توصيه به تقوى را به آهستگى ادا كند و احتياط واجب آن است كه با صداى بلند به ايراد خطبه بپردازد به ‌طورى كه حد اقل عدد لازم (4 نفر) صداى او را بشنوند، بلكه احتياط مستحب آن است كه در هنگام موعظه و سفارش به تقوى صداى خود را چنان بلند نمايد كه همه حاضرين مواعظ او را بشنوند، و در مجامع بزرگ به توسط بلندگوها به خطبه بپردازد تا تشويق و تحذير و مسائل مهمه را به