مسأله 1249 - اگر در نماز احتياط ركنى را زياد كند يا مثلا به جاى يك ركعت دو ركعت بخواند نماز احتياط باطل مىشود و بعيد نيست كه در اين حال تنها به اعاده اصل نماز اكتفا كند.
مسأله 1250 - موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از كارهاى آن شك كند چنانچه محل آن نگذشته بايد بجا آورد و اگر محلش گذشته بايد به شك خود اعتنا نكند مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند و اگر به ركوع رفته به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1251 - اگر در شماره ركعتهاى نماز احتياط شك كند بايد بنا را بر بيشتر بگذارد ولى چنانچه طرف بيشتر شك، نماز را باطل مىكند بايد نماز را از سر بخواند و خواندن نماز احتياط لازم نيست.
مسأله 1252 - اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهوا كم يا زياد شود اقوى اين است كه سجده سهو ندارد مسأله 1253 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1254 - اگر در نماز احتياط تشهد يا يك سجده را فراموش كند احتياط مستحب آن است كه بعد از سلام آن را قضا نمايد.
مسأله 1255 - اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود بنابر اقوى بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.
مسأله 1256 - حكم گمان در ركعتهاى نماز حكم يقين است مثلا اگر در نماز چهار ركعتى انسان گمان دارد كه نماز را چهار ركعت خوانده نبايد نماز احتياط بخواند ولى اگر در غير ركعتها گمان پيدا كند بايد به احتياط عمل نمايد، و دستور در هر موردى طور مخصوصى است كه در كتابهاى مفصل فقهى گفته شده است.