مىخواند مثلابه بسم الله الرحمن الرحيم بچسباند بايد (ر) اكبر را پيش بدهد.
مسأله 973 - موقع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد و اگر عمدا در حالى كه بدنش حركت دارد تكبيرة الاحرام را بگويد باطل است و چنانچه سهوا حركت كند بنابر احتياط واجب بايد اول عملى كه نماز را باطل مىكند انجام دهد و بعد از آن دوباره تكبير بگويد.
مسأله 974 - تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود و اگر به واسطه سنگينى يا كرى گوش و يا سر و صداى زياد نمىشنود بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود.
مسأله 975 - كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمىتواند (الله اكبر) را درست بگويد بايد به هر طور كه مىتواند بگويد و اگر هيچ نمىتواند بگويد بايد در قلب خود بگذارند و براى تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مىتواند حركت دهد.
مسأله 976 - مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: يا محسن قد اتاك المسئ وقد امرت المحسن ان يتجاوز عن المسيئ انت المحسن وانا المسئ به حق محمد وآل محمد صل على محمد وآل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم منى يعنى اى خدائى كه به بندگان احسان مىكنى بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كردهاى كه نيكوكار از گنهكار بگذرد تو نيكوكارى و من گنهكار به حق محمد وآل محمد صلى الله عليه وآله و سلم رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بدى هائى كه مىدانى از من سر زده بگذر.
مسأله 977 - مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد و عكس آن مشكل بلكه جايز نيست.
مسأله 978 - اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده بايد تكبير را بگويد.