ج - منظور از مشروعيت، صحت است، و احتياط مزبور استحبابى است و نبايد به جماعت اكتفا شود.
9 - س - براى كسانى كه قرائتشان درست نيست و مى خواهند نماز طوافشان را به جماعت بخوانند، آيا مىتوانند نماز طواف حج را به نماز طواف نساء يا بالعكس و يا كسى كه نايب است به كسى كه نايب نيست، و يا نماز طواف واجب را به مستحب و بالعكس اقتدا كنند يا نه؟
ج - اكتفا به جماعت نبايد بكنند، و احتياط در همه موارد سؤال حاصل مىشود.
10 - س - كسى كه قرائتش درست نيست، آيا مىتواند تبرعا از كسى كه حج واجب بر عهده دارد نيابت كند و حج انجام دهد؟
ج - نيابت چنين شخصى صحيح نيست هر چند تبرعى باشد، مگر آن كه بتواند قرائت خود را تصحيح كند و از ذوى الاعذار محسوب نباشد، كه در اين صورت مىتواند نيابت را قبول نمايد، ولى بايد قرائت خود را درست كند.
11 - س - افرادى با اين كه قرائتشان درست نيست و كلمات نماز را نمىتوانند درست بگويند، در حج نايب مىشوند و عمره را به نيت منوب عنه انجام مىدهند، بعد متوجه مىشوند كه نمىتوانند نايب شوند، آيا چگونه از احرام خارج مىشوند، و براى حج چه وظيفه دارند؟
ج - در صورت امكان بايد قرائت خود را درست كنند و عمل نيابى خود را تصحيح نمايند تا از احرام خارج شوند، بلى اگر ممكن نيست و معذور هستند احرام آنها صحيح واقع نشده و از احرام خارج هستند.
12 - س - كسى كه مطمئن باشد قرائتش يا ذكرى كه در نماز مىگويد درست است و نماز طواف را اعم از طواف زيارت و نساء همان گونه بخواند، بعد معلوم شود كه اشتباه بوده است آيا بايد چه كند؟
ج - اگر احتمال غلط بودن آن را نمىداده، نمازش صحيح است.
13 - س - چند روزى كه اطراف كعبه بقدرى شلوغ است كه صف طواف تا پشت مقام ابراهيم عليه السلام مىآيد، و نماز خواندن پشت مقام و نزديك آن ممكن نيست مگر اين كه چند نفرى اطراف انسان بايستند تا انسان نماز طوافش را بخواند، بفرمائيد آيا