و در اينجا چند مسأله است:
مسأله 1 - ماليدن عطر بر بدن و لباس جائز نيست و همينطور پوشيدن لباسى كه بوى عطر مىدهد اگر چه قبلا به آن عطر ماليده شده باشد.
مسأله 2 - خوردن چيزى كه در آن چيزى است كه بوى خوش مىدهد مثل زعفران جائز نيست.
مسأله 3 - اگر به پوشيدن لباس يا خوردن غذائى كه بوى خوش مىدهد اضطرار پيدا كند بايد دماغ خود را بگيرد كه بوى خوش به آن نرسد.
مسأله 4 - از گلها يا سبزيهائى كه بوى خوش مىدهد بايد اجتناب كند، مگر بعضى انواع كه صحرائى است، مثل " بومادران " و " درمنه " و " خزامى " كه مىگويند از خوشبوترين گلها است.
مسأله 5 - احتياط آن است كه از " دارچينى " و " زنجبيل " و " هل " و امثال آنها اجتناب كند اگر چه اقوى حرام نبودن آنها است.
مسأله 6 - از ميوه‌هاى خوشبو از قبيل سيب و به اجتناب لازم نيست، و خوردن آنها و بوئيدن آنها مانع ندارد، لكن احتياط آن است كه بوئيدن را ترك كند.
مسأله 7 - اقوى حرمت گرفتن دماغ است از بوى بد، لكن فرار كردن از بوى بد به تند رفتن عيب ندارد.
مسأله 8 - خريد و فروش عطريات اشكال ندارد لكن نبايد آنها را براى امتحان بو كند يا استعمال كند.
مسأله 9 - كفاره استعمال بوى خوش يك گوسفند است بنابر احتياط واجب.
مسأله 10 - مشهور آن است كه استعمال خلوق كعبه و آن چيزى است كه كعبه را به آن خوش بو مىكنند حرام نيست، لكن چون معلوم نيست كه خلوق چيست احتياط آن است كه اجتناب كند از بوى خوشى كه در كعبه است.
مسأله 11 - اگر بوى خوش را مكرر استعمال كرد در وقت واحد بعيد نيست يك گوسفند كفايت كند، لكن احتياط در تعدد است، و اگر در اوقات متعدده استعمال كرد احتياط ترك نشود، و اگر بعد از استعمال كفاره داد و باز استعمال كرد واجب است