الأواب السجاد. الفائق في الجود على الأجواد آن حضرت بازگر دانده است به تعالى در هر امرى از امور، وبسيار سجده كننده است نزد حق تعالى. واين اشارت است به كثرت عبادت آن حضرت چنانچه روايت كرده اند كه بعد از امام زين العابدين از ائمة هيچ كس به كثرت عبادات آن حضرت بنوده وآن حضرت فايق وغالب است در بخشش بر همهء بخشندگان. واين اشارت است به كثرت عطاى او، چنانچه روات كرده اند كه آن حضرت در عطا وبخشش سر آمد روزگار بود تا به غايتى كه او را جواد لقب كرده اند. بحر عطاى او قطره وباران از كرم او بهره داشت. پناه ضعيفان بود در وقت حاجات وملاذ سائلان در عطيات مانح العطايا والأوفاد لعامة العباد آن حضرت بخشندهء عطيه ها وبخششهاست از براى عامهء بندگان خداى تعالى.
واين اشارات است به عموم عطايى آن حضرت، چنانچه روايت كرده اند كه هرگز آستانهء آن حضرت از سائلان وحاجات خواهان خالى نبودى، وآن حضرت بر روى عامهء خلايق ابواب عطا وكرم بگشودى وهيچ آفريده از درگاه احسان او محروم بازنگشتى واز عرب وعجم مردمان بر كنار خوان او آمدى.
ما حي الغواية والعناد، قامع أرباب البغي والفساد آن حضرت محوكنندهء گمراهى وعناد است وبركنندهء خداوندان ظلم وفساد است. واين اشارت است بدانكه آن حضرت ارباب بغى وفساد واصحاب غوايت وعناد را به حجتهاى واضحه وبراهين ساطعه قلع وقمع مى فرموده.