چيزى جز رنج و نكبت نمى دانم ".
پيام آوران انقلاب امام حسين (عليه السلام) اصولا هر انقلاب از دو بخش تشكيل مى گردد، بخشى از مبارزات خونين تشكيل مى گردد كه مستلزم كشتن و كشته شدن و جانبازى در راه آرمان مقدس است، و بخش ديگر پيام مى باشد، يعنى رساندن و ابلاغ پيام انقلاب و بيان آرمان و اهداف آن، در پيروزى يك انقلاب اهميت بخش دوم كمتر از بخش اول نيست، زيرا بدون تبيين اهداف آن چه بسا تحريفها و غرض و رزيهاى دشمنان آن را به شكست بكشاند.
امام حسين (عليه السلام) تا عصر روز عاشورا پرچمدار نهضت خود بود و بخش اول را به شايستگى هرچه بيشتر به انجام رسانيد، از آنگاه كه امام در خون خود غلطيد پرچمدار اين نهضت مقدس فرزند بزرگوارش امام زين العابدين (عليه السلام) و خواهرش زينب كبرى (عليها السلام) بودند، كه پيام نهضت حسينى را به گوش مردم رساندند.
اگر آنان به افشاگرى و بيدارسازى مردم نمى پرداختند دشمنان اسلام نهضت جاودان آن حضرت را وارونه نشان مى دادند، هم چنان كه بعضى از مردم بعد از شهادت امام على (عليه السلام) گفتند: مگر آن حضرت نماز هم مى خوانده است، يا به امام حسن (عليه السلام) تهمت زده و گفتند: بر اثر ذات الريه وسل از دنيا رفت، عده اى ديگر ادعا مى كردند كه امام حسين (عليه السلام) با مرضى سخت از دنيا رفته است.
تبليغات گسترده بازماندگان كربلا در دوران اسيرى، كه كينه توزى