يكى از افراد خانواده مرا بگيرد و بسوى آبادى و شهر خويش حركت كند، و جان خود را از مرگ نجات بخشد.
زيرا اين مردم فقط در تعقيب من هستند، و اگر بر من دست بيابند با ديگران كارى نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاى خير دهد.
(16) خطبه آن حضرت در روز عاشورا براى اصحابش از امام سجاد (عليه السلام) روايت شده كه فرمود: در روز عاشورا چون جنگ شدت گرفت و كار بر حسين بن على (عليهما السلام) سخت شد، بعضى از ياران آن حضرت متوجه گرديدند كه تعدادى از اصحاب و ياران امام در اثر شدت جنگ و با مشاهده ابدان قطعه قطعه شده دوستانشان و رسيدن نوبت شهادت شان، رنگشان متغير و لرزه بر اندامشان مستولى گرديده است، ولى خود امام و تعدادى از خواص يارانش بر خلاف گروه اول، هر چه فشار بيشتر و فاصله آنان به شهادت نزديكتر مى شد، رنگ آن حضرت سرخ مى گرديد و از آرامش و سكون خاطر بيشترى برخوردار مى گردند.
يكى از اصحاب كه از اين منظره جالب و شهامت فوق العاده متعجب شده بود به ديگرى گفت: به أو بنگريد كه از مرگ هراسى ندارد، امام (عليه السلام) به آنان فرمود:
اى بزرگ زادگان صبر و شكيبائى به خرج دهيد، كه مرگ جز يك پل نيست كه شما را از سختى و رنج عبور داده به بهشت پهناور و نعمتهاى