خولة بنت منظور الفزارية، زوجه عمه الحسين عليه السلام بنته فاطمة " و انتهاى آن " آخر بنى جعفر الطيار رضى الله عنه بسم الله الرحمن الرحيم، وولد عقيل " است.
على القاعدة و با توجه به قرائنى، اين نسخه بايد در قرن يازدهم يا كمى پيش از آن تحرير شده باشد و به خط نسخ خوش و مقروئى نوشته شده ولى مكاتب ظاهرا " از عربيت (اعم از لغت و اعراب) بى بهره بوده و شايد اساسا " عرب زبان هم نبوده است و به احتمالى فارسى زبان بوده زيرا كلمه (بلى) ى عربي را مطردا " به صورت (بلى) ى فارسى يعنى با گذاردن دو نقطه زير الف مقصوره (ى) نوشته است تا قطعا " به صورت فارسى آن تلفظ و قرائت شود و لذا اغلاط فراوان چه در ضبط كلمات و اعلام و چه در تحرير صورت صحيح افعال و رعايت اعراب در ست اسماء و افعال، در اين نسخه موجود است.
اين نسخه ناقص مشتمل بر يكصد و چهارده صفحه است و در هر صفحه 25 سطر و طول هر سطر دوازده سانتيمتر و نيم و طول آن مقدار از صفحه كه حاوى سطور است بيست و يك سانتيمتر است و طول و عرض كاغذ صفحات كتاب بيست و چهار سانتيمتر و هفده سانتيمتر و نيم مى باشد. ابتدا و انتهاى فصول با قلمى درشت تر نوشته شده و به خلاف ساير نسخ كه اشعار در آن ها در ضمن سطور و بدون رعايت تحرير هر بيت شعر در يك سطر تحرير شده در اين نسخه اشعار به صورت مشخص است و به هر بيت شعر يك سطر اختصاص داده شده است.
اين نسخه مدت زمانى در تملك يكى از افراد خاندان مشهور (كبه) كه از بيوت بسيار معروف و محتشم شيعه عراق بشمار مىرود (و اسامى بسيارى از آنان در عالم ادب وفقه و سياست و تجارت عراق آمده است) بوده و اين شخص بر ورق پشت جلد كتاب چنين نوشته: " هذا كتاب في انساب بنى هاشم قديم، اشتريته به صلح شرعى