صبح دوشنبه قبل از مراجعه به قسمت مخطوطات، به سالن عمومى مطالعه قسمت السنه شرقيه كتابخانه رفتم و از روى " فيش ها " فهارس مشخصات " الذريعة " را يافتم و بر برگ در خواست نوشتم و منتظر ماندم تا آن كتاب عزيز نفيس را براى من بياورند.
خداوند متعال مؤلف عاليقدر اين كتاب مستطاب مرحوم مبرور خاتمة المحدثين شيخ العلماء والمحققين علامه فقيه آية الله حاج شيخ آقا بزرگ طهرانى رضوان الله عليه را در درجات رفيعه قرب جاى دهد، با مراجعه به آن كتاب شريف و مطالعه آنچه در ص 374 ج 2 رديف 1505 مرقوم فرموده و سپس آنچه در ج 20 ص 2 درباره " المجدي " بيان داشته بود آن روز اينقدر فهميدم كه اين كتاب از مؤلفات " صاحب المجدي " است.
اما چون به هر حال نسخه ناقص بود نمىدانستم كه اين كتاب همان " المجدي " است يا مؤلفه ى ديگرى از مؤلفات أبى الحسن عمرى (ره) است بنابراين خواستم از ديگر مآخذ و كتب رجال استمدار كنم ولى متأسفانه در آن كتابخانه عظيم به كتابهائى " نظير " تنقيح المقال " و " أعيان الشيعة " و " رياض العلماء " و " مجالس المؤمنين " و " روضات الجنات " و " منتهى الامال " و " عمدة الطالب " كه در اين دو تاى اخير منقولاتى از المجدي وجود دارد و امثال اين كتب نمىتوانستم بدون راهنما و به سهولت دسترسى پيدا كنم گو اينكه بعد از تفحص راهنما و تجسس فراوان همان دوست ايرانى و نيز مرد عراقى فاضل و شيعه متدينى كه او هم كارمند كتابخانه است معلوم شد بيشتر اين كتابها در آن كتابخانه وجود ندارد و يا دوره ناقص از آن موجود است. از آنچه را هم كه مرحوم (دهخدا ره) در لغت نامه و ضمن عناوين " أبى الحسن العمرى " و " ابن الصوفى " و " الشجرى " و " المجدي " بيان فرموده بود چيز تازه اى دستگيرم نشد.