باب هفتم در شرح حالات آقا مير سيد حسن مدرس (ره)] در مقبرهء مرحوم آقا مير سيد حسن مدرس عمارت و گنبدى دارد كنار دالان مسجد آن مرحوم در محله نو كه اصل بنيان مسجد را آن مرحوم نهاده و به اسم او معروف است و اتمام آن را رحيم خان كرد. و او پسر آقا مير سيد على بن مير محمد باقر بن آقا مير اسماعيل واعظ اصفهاني است. اوايل امر در اصفهان مدتى تحصيل نموده، بعد در كربلا و نجف درس شريف العلماء در اصول و صاحب جواهر در فقه حاضر شده باز مراجعت به اصفهان نموده، ثانيا درس حاجى كرباسى حاضر شده تا آنكه فضلاء اصفهان مقامات فضل او را يافته در مجلس درس خودش اجتماع نموده و در خوش بيانى و استقامت سليقه وحسن ترتيب مطالب و زيادتى تحقيقات و مطالب حسنه به مدرس مطلق معروف شده. و كمال حسن خلق و تسليم و رضا را دارا بوده. و نفس او در ترقى شاگرد مؤثر بوده كه جمع كثيرى از علماء و فضلاء كاملين و محققين و مروجين از مجلس درس او بر خاسته. چنانچه جماعتى از آنها رؤساء علماء اسلام و مرجع انام شده: يكى آية الله في العالمين آقاى حاجى ميرزا محمد حسن شيرازى كه رياست عامه در رجوع به فتوى و تقليد او در تمام كرهء ارض مستقر گرديده و مروج و مجدد مذهب در رأس اين مأهء هزار و سيصد شده و تعميراتى در سر من رأى. و اجتماع