ديگر قبر آخوند ملا محمد تقى مجلسي است، عقب قبر آقا ميرزا محمد على واقع است كه طرف بالاى سر او به ديوار قبر سنگ لوح نصب است و چند شعر با تاريخ در آن است.
و او پسر ملا مقصود على نطنزى است. و بعضى نظيرى گفته و از دهات عربستان دانسته اند كه ظاهرا شاعر بوده و تخلص او مجلسي بوده كه اين غزل كه اولش اين است منسوب به او است: تا شد قدح كش از مى عشق آرزوى ما * بر دوش مى كشند ملا يك سبوى ما اگر چه بعضى گفته اند " مجلس " اسم ده ايشان بوده يا آنكه چون قنداقهء آخوند ملا محمد باقر را در مجلس امام عصر (عجل الله تعالى فرجه) حاضر كرده، " مجلسي " گفته اند. به هر حال آخوند ملا محمد تقى از اهل رياضت و عبادت و ذكر و فكر، و عالمى با تحقيق، سيما در رجال و شرح معانى و دقايق اخبار، كتاب شرح مشيخه در رجال دارد خيلى با فائده است، و دو شرح بر من لا يحضر نوشته (يكى فارسي كه معروف است، ديگرى عربي كه روضة المتقين است)، و حواشى بر اصول كافى كه اخبار مشكله را حل نموده، و رسالهء حديقه فارسي، در مسألةء عمليه براى عوام نوشته كه طريق احتياط هم دست داده است و تا كنون هم نزد بعضى از عرفا و صوفيه شيعه عمل به او مى نمايند. حتى آنكه مرحوم آقا محمد بيد آبادى، مرحوم آخوند ملا على نورى را اوايل به عمل او در مقام احتياط وا داشته، ديگر شرح صحيفه، و رساله رضاع، و رساله اوزان، و غير اينها.
و از او كرامات نقل شده. و در سند زيارت " جامعه " خودش نوشته كه در زيارت جناب امير (عليه السلام) مكاشفات روى داده در آن عالم يا ميان خواب و بيدارى ديدم در سر من رأى هستم و حرم با زينت و ارتفاع و بر قبر عسكريين لباس سبز بهشتى و امام عصر (عجل الله فرجه) نشسته تكيه به قبر، رو به در بنا كردم زيارت جامعه را بلند مثل مداح خواندن. چون كه تمام شد امام (ع) فرمود: خوب زيارتى است. عرض كردم: زيارت جد شما است (و اشاره به قبر كردم) فرمود: