رساله در عقد بر خواهر مطلقه، رساله در قبول قول زن در بلا مانع بودن، رساله در هبه ولى مدت متعه را، رسالهء مناسك حج كه خيلى مناسك خوبى است و هنوز هم محل رجوع است، و رسالهء اقامهء حدود در زمان غيبت كه واجب مى دانسته بر مجتهدين، و رسالهء اوقاف و بطلان وقف بر نفس كه خيلى وقفها را بر وارث بر گردانيده، و رسالهء زيارت عاشورا، و حاشيه‌اى‌ بر سيوطى كه اوايل امر در كاظمين نوشته.
و در سفر مكه غرائبي از او نقل مى كنند كه يكى پس گرفتن فدك باشد. ولى همين قدر معلوم است تصرفات بسيار كرده.
وفات او در سنهء هزار و دويست و شصت (1260) از اشعار دور مقبره كه به خط مرحوم حاجى سيد اسد الله است ملاحظة شود (1).